Putukan

Malapit na naman ang bagong taon at nagsisimula na namang magpaputok ang mga hinayupak naming kapitbahay. Hindi ko maintindihan kung bakit sa dinami-dami ng lugar na pwede nilang pagputukan, e tapat pa ng bahay namin ang napili nila. Ang ganda tuloy ng ambience sa bahay namin--pinaghalong Baghdad at Kosovo.

Dahil dito, laging nagbubunganga ang nanay ko sa mga tambay na nagpapaputok. Hindi raw siya matulog at natutulili na raw ang tenga niya. Bubuhusan daw niya ang mga tambay ng kumukulong tubig para tumigil sila. Aba, naghamon pa na i-report siya sa barangay o ipa-Bantay Bata 163.

Ako gusto ko siyang ipa-Bantay Bata. Subok lang, titignan ko kung talagang rumeresponde sila. Haha!

Kung merong nagagalit, meron ding natatakot sa paputok. 'Yun naman e ang aming asong si Jessie. Isa siyang babaeng Golden Retriever na uhaw na uhaw nang malahian. Laging in-heat ang asong 'yan. Pati binti ko kinakadyot (tangina, tomboy yata ang aso namin). At ang mas nakakatakot, minsan e inaamoy niya ang p*kp*k ng aming Shih Tzu na si Shelly. Parang gusto niya na yatang pumatol sa babae. Huwag naman sanang mangyari 'yun. Hindi dahil against ako sa girl to girl sex, kungdi dahil wala pa yatang isang kilo si Shelly--hindi niya kakayanin ang lovemaking.

Pwede ring amoy dog food lang talaga ang p*kp*k ni Shelly.

Balik tayo sa usapang putukan. Tuwing magpuputukan e hindi mapakali 'tong aso namin. Takbo ng takbo at umaalulong. Minsan pa e nagkakanda-ihi-ihi na siya sa nerbyos. Dahil dito minabuti nang aking ina na sa kwarto ko patulugin si Jessie hanggang lumipas ang January 1.

Takte, unang gabi pa lang parang ayoko na! Ang lupit ng hayop na 'to! Pakiramdam niya yata e siya ang amo at ako ang aso (mukha akong aso kaya may point naman siya). Hindi siya nakukuntento na sa ilalim lang siya ng kama matutulog, gusto niya sa kama mismo. Kinakagat ako kapag ibinababa ko siya. Kaya naman kagabi e ang sarap ng tulog ni Jessie habang ako naman ay nasa bingit na ng kamatayan natutulog.

Hindi ako matulog sa ganung kaliit na espasyo kaya minabuti kong sa sahig na lamang matulog. Mahaluan nga ng Racumin ang pagkain niya mamaya.

***

Habang itina-tayp ko ang entry na 'to, e nagsimula na namang magpaputok ang mga kapitbahay namin. Hindi na ako magtataka kung makita ko ang isa sa aming mga kapitbahay sa TV na tinatahi ang kamay habang tinatanong ni Sol Aragones ng "Masakit ba? Magpapaputok ka ba ulit?" at sasagot naman siya ng "Hindi na po ako uuuu-uuuu--leeet!" Sabay punas ng luha at uhog gamit ang kamay na tatatlo ang daliri.

Advanced Happy New Year.

Lalabas muna ako, bibiling Racumin.